วันศุกร์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2557

กายคตาสติ อุปมาหม้อน้ำมัน


‪#‎ว่าด้วยกายคตาสติ‬
‪#‎หม้อน้ำมัน‬
[๗๖๓] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้:
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ นิคมของชาวสุมภะ
ชื่อเสทกะ ในสุมภชนบท ณ ที่นั้นแล
พระผู้มีพระภาคตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเหล่านั้น
ทูลรับพระผู้มีพระภาคแล้ว พระผู้มีพระภาคได้ตรัสว่า:
[๗๖๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนหมู่มหาชนได้ทราบข่าวว่า
มีนางงามในชนบท พึงประชุมกัน ก็นางงามในชนบทนั้น
น่าดูอย่างยิ่งในการฟ้อนรำ น่าดูอย่างยิ่งในการขับร้อง
หมู่มหาชนได้ทราบข่าวว่า
นางงามในชนบทจะฟ้อนรำขับร้อง
พึงประชุมกันยิ่งขึ้นกว่าประมาณ
ครั้งนั้น
‪#‎บุรุษผู้อยากเป็นอยู่‬ ‪#‎ไม่อยากตาย‬ ‪#‎ปรารถนาความสุข‬ ‪#‎เกลียดทุกข์‬
พึงมากล่าวกะหมู่มหาชนนั้นอย่างนี้ว่า
ดูกรบุรุษผู้เจริญ ‪#‎ท่านพึงนำภาชนะน้ำมันอันเต็มเปี่ยมนี้ไปใน‬
ระหว่างที่ประชุมใหญ่กับนางงามในชนบท
‪#‎และจักมีบุรุษเงื้อดาบตามบุรุษผู้นำหม้อน้ำมันนั้นไปข้างหลังๆ‬
บอกว่า ‪#‎ท่านจักทำน้ำมันนั้นหกแม้หน่อยหนึ่งในที่ใด‬
‪#‎ศีรษะของท่านจักขาดตกลงไปในที่นั้นทีเดียว‬
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน?
บุรุษผู้นั้นจะไม่ใส่ใจภาชนะน้ำมันโน้น
แล้วพึงประมาทในภายนอกเทียวหรือ
ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า ไม่เป็นอย่างนั้น พระเจ้าข้า.
[๗๖๕] พ. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราทำอุปมานี้
เพื่อให้เข้าใจเนื้อความนี้ชัดขึ้น
เนื้อความในข้อนี้มีอย่างนี้แล คำว่า
‪#‎ภาชนะน้ำมันอันเต็มเปี่ยม‬ ‪#‎เป็นชื่อของกายคตาสติ‬.
[๗๖๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เพราะเหตุนั้นแหละ
เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้ว่า
‪#‎กายคตาสติ‬ ‪#‎จักเป็นของอันเราเจริญแล้ว‬
กระทำให้มากแล้ว ‪#‎กระทำให้เป็นดังยาน‬
กระทำให้เป็นที่ตั้ง
กระทำไม่หยุด
สั่งสมแล้ว
ปรารภดีแล้ว
ดูกรภิกษุทั้งหลาย
เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้ แล.
จบ สูตรที่ ๑๐
พระไตรปิฎก ภาษาไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๑๙
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๑ สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค
หน้าที่ ๑๘๖/๔๖๙ ข้อที่ ๗๖๐-๗๖๔
--------------------
ฟังพุทธวจน บรรยายได้ที่ www.watnapp.com

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น