เหตุที่ทำให้..มนุษย์เกิดมา..แตกต่างกัน

***เหตุที่ทำให้...มนุษย์...เกิดมาแตกต่างกัน***
******************************************
[๕๘๐] สุภมาณพ โตเทยยบุตร พอนั่งเรียบร้อยแล้ว
ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคดังนี้ ว่า
ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ อะไรหนอแล เป็นเหตุ เป็นปัจจัย

ให้พวกมนุษย์ที่เกิดเป็นมนุษย์อยู่
ปรากฏความเลวและความประณีต
คือ มนุษย์ ทั้งหลายย่อมปรากฏมีอายุสั้น มีอายุยืน
มีโรคมาก มีโรคน้อย
มีผิวพรรณทราม มีผิวพรรณงาม
มีศักดาน้อย มีศักดามาก
มีโภคะน้อย มีโภคะมาก
เกิดในสกุลต่ำ เกิดในสกุลสูง
ไร้ปัญญา มีปัญญา

ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ อะไรหนอแล เป็นเหตุ เป็นปัจจัย
ให้พวกมนุษย์ที่เกิดเป็นมนุษย์อยู่
ปรากฏความเลวและความประณีต ฯ

***เพราะสัตว์เป็นไปตามกรรม***
****************************
[๕๘๑] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรมาณพ
สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน
เป็นทายาทแห่งกรรม
มีกรรมเป็นกำเนิด
มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์
มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้ ฯ

ส. ข้าพระองค์ย่อมไม่ทราบเนื้อความโดยพิสดาร
ของอุเทศที่พระโคดมผู้ เจริญตรัสโดยย่อ
มิได้จำแนกเนื้อความโดยพิสดารนี้ได้
ขอพระโคดมผู้เจริญ
ได้โปรดแสดงธรรมแก่ข้าพระองค์
โดยประการที่ข้าพระองค์จะพึงทราบเนื้อความ
แห่งอุเทศนี้โดยพิสดารได้เถิด ฯ

พ. ดูกรมาณพ ถ้าอย่างนั้น ท่านจงฟัง จงใส่ใจให้ดี
เราจะกล่าวต่อไป สุภมาณพ โตเทยยบุตร
ทูลรับพระผู้มีพระภาคว่า ชอบแล้ว พระเจ้าข้า ฯ

***เหตุอายุสั้น***
**********************
[๕๘๒] พระผู้มีพระภาคจึงได้ตรัสดังนี้ว่า ดูกรมาณพ
บุคคลบางคนในโลกนี้จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
เป็นผู้มักทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วง
เป็นคนเหี้ยมโหด
มีมือเปื้อนเลือด
หมกมุ่นในการประหัตประหาร
ไม่เอ็นดูในเหล่าสัตว์มีชีวิต
เขาตายไป
จะเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก
เพราะกรรมนั้นอันเขา ให้พรั่งพร้อม สมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไป ไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก
ถ้ามาเป็นมนุษย์ เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลัง
จะเป็นคนมีอายุสั้น

ดูกรมาณพปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีอายุสั้นนี้ คือ
เป็นผู้มักทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วง
เป็นคนเหี้ยมโหด
มีมือเปื้อนเลือด
หมกมุ่นในการประหัตประหาร
ไม่เอ็นดูในเหล่าสัตว์มีชีวิต ฯ

***เหตุอายุยืน***
******************
[๕๘๓] ดูกรมาณพ ส่วนบุคคลบางคนในโลกนี้
จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
ละปาณาติบาตแล้ว
เป็นผู้เว้นขาดจากปาณาติบาต
วางอาชญา
วางศาตราได้
มีความละอาย
ถึงความเอ็นดู อนุเคราะห์ด้วยความเกื้อกูลในสรรพสัตว์และภูตอยู่
เขาตายไป
จะเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์
เพราะกรรมนั้น อันเขาให้พรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไป ไม่เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์

ถ้ามาเป็นมนุษย์เกิด
ณ ที่ใดๆ ในภายหลัง จะเป็นคนมีอายุยืน

ดูกรมาณพปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีอายุยืนนี้ คือ
ละปาณาติบาตแล้ว
เป็นผู้เว้นขาดจากปาณาติบาต
วางอาชญา
วางศาตราได้
มีความละอาย
ถึงความเอ็นดู
อนุเคราะห์ด้วยความเกื้อกูลในสรรพสัตว์และภูตอยู่ ฯ

***เหตุที่มีโรคมาก***
*********************
[๕๘๔] ดูกรมาณพ บุคคลบางคนในโลกนี้จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
เป็นผู้มีปรกติเบียดเบียนสัตว์ด้วยฝ่ามือ
หรือก้อนดิน
หรือท่อนไม้
หรือศาตราเขาตายไป
จะเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก
เพราะกรรมนั้น อันเขาให้พรั่งพร้อม สมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไปไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก

ถ้ามาเป็นมนุษย์
เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลัง
จะเป็นคนมีโรคมาก

ดูกรมาณพปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีโรคมากนี้ คือ
เป็นผู้มีปรกติเบียดเบียนสัตว์ด้วยฝ่ามือ
หรือ ก้อนดิน
หรือท่อนไม้
หรือศาตรา ฯ

***เหตุโรคน้อย***
******************
[๕๘๕] ดูกรมาณพ บุคคลบางคนในโลกนี้
จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
เป็นผู้มีปรกติไม่เบียดเบียนสัตว์ด้วยฝ่ามือ
หรือก้อนดิน
หรือท่อนไม้
หรือศาตรา
เขาตายไป
จะเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์
เพราะกรรมนั้น
อันเขาให้พรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไป
ไม่เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์

ถ้ามาเป็นมนุษย์
เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลัง
จะเป็นคนมีโรคน้อย

ดูกรมาณพ ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีโรคน้อยนี้ คือ
เป็นผู้มีปรกติไม่เบียดเบียนสัตว์ด้วยฝ่ามือ
หรือก้อนดิน
หรือท่อนไม้
หรือศาตรา ฯ

***เหตุมีผิวพรรณทราม***
**************************
[๕๘๖] ดูกรมาณพ บุคคลบางคนในโลกนี้
จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
เป็นคนมักโกรธ
มากด้วยความแค้นเคือง
ถูกเขาว่าเล็กน้อยก็ขัดใจ
โกรธเคือง
พยาบาท
มาดร้าย
ทำความโกรธ
ความร้าย
และความขึ้งเคียดให้ปรากฏ

เขาตายไป จะเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก
เพราะกรรมนั้น
อันเขาให้พรั่งพร้อมสมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไป
ไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก

ถ้ามาเป็น มนุษย์
เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลัง
จะเป็นคนมีผิวพรรณทราม

ดูกรมาณพปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีผิวพรรณทรามนี้ คือ
เป็นคนมักโกรธ
มากด้วยความแค้นเคือง
ถูกเขาว่าเล็กน้อยก็ขัดใจ
โกรธเคือง
พยาบาท
มาดร้าย
ทำความโกรธ
ความร้าย
และความขึ้งเคียดให้ปรากฏ ฯ

***คนน่าเลื่อมใส***
******************
[๕๘๗] ดูกรมาณพ บุคคลบางคนในโลกนี้
จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
เป็นคนไม่มักโกรธ
ไม่มากด้วยความแค้นเคือง
ถูกเขาว่ามากก็ไม่ขัดใจ
ไม่โกรธเคือง
ไม่พยาบาท
ไม่มาดร้าย
ไม่ทำความโกรธ
ความร้าย
และความ ขึ้งเคียดให้ปรากฏ
เขาตายไป
จะเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์
เพราะกรรมนั้น
อันเขาให้พรั่งพร้อม สมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไป
ไม่เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์

ถ้ามาเป็นมนุษย์
เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลัง
จะเป็นคนน่าเลื่อมใส

ดูกรมาณพปฏิปทาเป็นไปเพื่อเป็นผู้น่าเลื่อมใสนี้ คือ
เป็นคนไม่มักโกรธ
ไม่มากด้วยความแค้นเคือง
ถูกเขาว่ามากก็ไม่ขัดใจ
ไม่โกรธเคือง
ไม่พยาบาท
ไม่มาดร้าย
ไม่ทำความโกรธ
ความร้าย
ความขึ้งเคียดให้ปรากฏ ฯ

***เหตุเป็นคนมีศักดาน้อย***
****************************
[๕๘๘] ดูกรมาณพ บุคคลบางคนในโลกนี้
จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
มีใจริษยาย่อมริษยา
มุ่งร้าย
ผูกใจอิจฉาในลาภสักการะ
ความเคารพ
ความนับถือ
การไหว้
และการบูชาของคนอื่น
เขาตายไป
จะเข้าถึงอบาย ทุคติวินิบาต นรก
เพราะกรรมนั้น
อันเขาให้พรั่งพร้อม สมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไปไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก

ถ้ามาเป็นมนุษย์
เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลังจะเป็นคนมีศักดาน้อย

ดูกรมาณพ ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีศักดาน้อยนี้ คือ
มีใจ ริษยา
ย่อมริษยา
มุ่งร้าย
ผูกใจอิจฉาในลาภสักการะ
ความเคารพ
ความนับถือการไหว้ และการบูชาของคนอื่น ฯ

***เป็นคนมีศักดามาก***
**********************
[๕๘๙] ดูกรมาณพ บุคคลบางคนในโลกนี้
จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
เป็นผู้มีใจไม่ริษยา
ย่อมไม่ริษยา
ไม่มุ่งร้าย
ไม่ผูกใจอิจฉาในลาภสักการะ
ความเคารพ
ความนับถือ
การไหว้
และการบูชาของคนอื่น
เขาตายไป จะเข้าถึงสุคติ โลกสวรรค์
เพราะกรรมนั้น
อันเขาให้พรั่งพร้อม สมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไปไม่เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์

ถ้ามาเป็นมนุษย์
เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลัง จะเป็นคนมีศักดามาก
ดูกรมาณพ ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีศักดามากนี้ คือ
มีใจไม่ริษยา
ย่อมไม่ริษยา
ไม่มุ่งร้าย
ไม่ผูกใจอิจฉาในลาภสักการะ
ความเคารพ
ความนับถือการไหว้
และการบูชาของคนอื่น ฯ

***เหตุเป็นคนมีโภคะน้อย***
******************
[๕๙๐] ดูกรมาณพ บุคคลบางคนในโลกนี้
จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
ย่อมไม่เป็นผู้ให้ข้าว น้ำ ผ้า ยาน ดอกไม้ ของหอม
เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อาศัย เครื่องตามประทีป
แก่สมณะหรือพราหมณ์
เขาตายไป จะเข้าถึงอบาย ทุคติวินิบาต นรก
เพราะกรรมนั้น
อันเขาให้พรั่งพร้อม สมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไปไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก

ถ้ามาเป็นมนุษย์
เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลังจะเป็นคนมีโภคะน้อย

ดูกรมาณพ ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีโภคะน้อยนี้ คือ
ไม่ให้ข้าวน้ำ ผ้า ยาน ดอกไม้ ของหอม
เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย
เครื่องตามประทีปแก่สมณะหรือพราหมณ์ ฯ

***เหตุมีโภคะมาก***
*************************
[๕๙๑] ดูกรมาณพ บุคคลบางคนในโลกนี้
จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
ย่อมเป็นผู้ให้ข้าว น้ำ ผ้า ยาน ดอกไม้ ของหอม
เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย เครื่องตามประทีป
แก่สมณะหรือพราหมณ์
เขาตายไป
จะเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์
เพราะกรรมนั้น
อันเขาให้พรั่งพร้อม
สมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไป ไม่เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์

ถ้ามาเป็นมนุษย์
เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลัง
จะเป็นคนมีโภคะมาก

***เป็นคนเกิดในสกุลต่ำ***
******************
[๕๙๒] ดูกรมาณพ บุคคลบางคนในโลกนี้
จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
เป็นคนกระด้าง
เย่อหยิ่ง
ย่อมไม่กราบไหว้คนที่ควรกราบไหว้
ไม่ลุกรับคนที่ควรลุกรับ
ไม่ให้อาสนะแก่คนที่สมควรแก่อาสนะ
ไม่ให้ทางแก่คนที่สมควรแก่ทาง
ไม่สักการะคนที่ควรสักการะ
ไม่เคารพคนที่ควรเคารพ
ไม่นับถือคนที่ควรนับถือ
ไม่บูชาคนที่ควรบูชา
เขาตายไป
จะเข้าถึงอบาย ทุคติวินิบาต นรก
เพราะกรรมนั้น
อันเขาให้พรั่งพร้อม
สมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไป
ไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก

ถ้ามาเป็นมนุษย์
เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลัง
จะเป็นคนเกิดในสกุลต่ำ

ดูกรมาณพ ปฏิปทาเป็นไปเพื่อเกิดในสกุลต่ำนี้ คือ
เป็นคนกระด้าง
เย่อหยิ่ง
ย่อมไม่กราบไหว้คนที่ควรกราบไหว้
ไม่ลุกรับคนที่ควรลุกรับ
ไม่ให้อาสนะแก่คนที่สมควรแก่อาสนะ
ไม่ให้ทางแก่คนที่สมควรแก่ทาง
ไม่สักการะคนที่ควรสักการะ
ไม่เคารพคนที่ควรเคารพ
ไม่นับถือคนที่ควรนับถือ
ไม่บูชาคนที่ควรบูชา ฯ

***เป็นคนเกิดในสกุลสูง ***
******************
[๕๙๓] ดูกรมาณพ บุคคลบางคนในโลกนี้
จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
เป็นคนไม่กระด้าง
ไม่เย่อหยิ่ง
ย่อมกราบไหว้คนที่ควรกราบไหว้
ลุกรับคนที่ควรลุกรับ
ให้อาสนะแก่คนที่สมควรแก่อาสนะ
ให้ทางแก่คนที่สมควรแก่ทาง
สักการะคนที่ควรสักการะ
เคารพคนที่ควรเคารพ
นับถือคนที่ควรนับถือ
บูชาคน
ที่ควรบูชา
เขาตายไป
จะเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์
เพราะกรรมนั้น
อันเขาให้พรั่งพร้อม
สมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไป
ไม่เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์

ถ้ามาเกิดเป็นมนุษย์
เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลัง
จะเป็นคนเกิดในสกุลสูง

ดูกรมาณพ ปฏิปทาเป็นไปเพื่อความเป็นผู้มีสกุลสูงนี้ คือ
เป็นคนไม่กระด้าง
ไม่เย่อหยิ่งย่อมกราบไหว้คนที่ควรกราบไหว้
ลุกรับคนที่ควรลุกรับ
ให้อาสนะแก่คนที่สมควรแก่อาสนะ
ให้ทางแก่คนที่สมควรแก่ทาง
สักการะคนที่ควรสักการะ
เคารพคนที่ควรเคารพ
นับถือคนที่ควรนับถือ
บูชาคนที่ควรบูชา ฯ

***เป็นคนมีปัญญาทราม***
***************
[๕๙๔] ดูกรมาณพ บุคคลบางคนในโลกนี้
จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
ย่อมไม่เป็นผู้เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์
แล้วสอบถามว่า
อะไรเป็นกุศล
อะไรเป็นอกุศล
อะไรมีโทษ
อะไรไม่มีโทษ
อะไรควรเสพ
อะไรไม่ควรเสพ
อะไร เมื่อทำ ย่อมเป็นไปเพื่อไม่เกื้อกูล
เพื่อทุกข์สิ้นกาลนาน หรือว่า
อะไรเมื่อทำย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล
เพื่อความสุขสิ้นกาลนาน
เขาตายไป
จะเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก
เพราะกรรมนั้น
อันเขาให้พรั่งพร้อม สมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไป
ไม่เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก

ถ้ามาเป็นมนุษย์
เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลัง
จะเป็นคนมีปัญญาทราม
ดูกรมาณพ ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีปัญญาทรามนี้ คือ
ไม่เป็นผู้เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์
แล้วสอบถามว่า
อะไร เป็นกุศล
อะไรเป็นอกุศล
อะไรมีโทษ
อะไรไม่มีโทษ
อะไรควรเสพ
อะไร ไม่ควรเสพ
อะไรเมื่อทำ
ย่อมเป็นไปเพื่อไม่เกื้อกูล
เพื่อทุกข์สิ้นกาลนาน
หรือว่า อะไรเมื่อทำ
ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล
เพื่อความสุขสิ้นกาลนาน ฯ

***เป็นคนมีปัญญามาก**
***************
[๕๙๕] ดูกรมาณพ บุคคลบางคนในโลกนี้
จะเป็นสตรีก็ตาม บุรุษก็ตาม
ย่อมเป็นผู้เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้วสอบถามว่า
อะไรเป็นกุศล
อะไรเป็น อกุศล
อะไรมีโทษ
อะไรไม่มีโทษ
อะไรควรเสพ
อะไรไม่ควรเสพ
อะไรเมื่อทำย่อมเป็นไปเพื่อไม่เกื้อกูล
เพื่อทุกข์สิ้นกาลนาน
หรือว่าอะไรเมื่อทำ
ย่อมเป็นไป
เพื่อประโยชน์เกื้อกูล
เพื่อความสุขสิ้นกาลนาน
เขาตายไป
จะเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์
เพราะกรรมนั้น
อันเขาให้พรั่งพร้อม สมาทานไว้อย่างนี้
หากตายไป
ไม่เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์

ถ้ามาเป็นมนุษย์
เกิด ณ ที่ใดๆ ในภายหลัง
จะเป็นคนมีปัญญามาก
ดูกรมาณพ ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีปัญญามากนี้ คือ
เป็นผู้เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้ว
สอบถามว่า
อะไรเป็นกุศล
อะไรเป็นอกุศล
อะไรมีโทษอะไรไม่มีโทษ
อะไรควรเสพ
อะไรไม่ควรเสพ
อะไรเมื่อทำ
ย่อมเป็นไปเพื่อไม่เกื้อกูล
เพื่อทุกข์สิ้นกาลนาน
หรือว่าอะไรเมื่อทำย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล
เพื่อความสุขสิ้นกาลนาน ฯ
********************************************************
[๕๙๖] ดูกรมาณพ ด้วยประการฉะนี้แล
ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีอายุสั้น
ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีอายุสั้น
ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีอายุยืน
ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีอายุยืน
ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีโรคมาก
ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีโรคมาก
ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีผิวพรรณทราม
ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีผิวพรรณทราม
ปฏิปทาเป็นไปเพื่อเป็นผู้น่าเลื่อมใส
ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนน่าเลื่อมใสปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีศักดาน้อย
ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีศักดาน้อย
ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีศักดามาก
ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีศักดามาก
ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีโภคะน้อย
ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีโภคะน้อย
ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีโภคะมาก
ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีโภคะมาก
ปฏิปทาเป็นไปเพื่อเกิดในสกุลต่ำ
ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนเกิดในสกุลต่ำ
ปฏิปทาเป็นไปเพื่อเกิดใน สกุลสูง
ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนเกิดในสกุลสูง
ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีปัญญาทราม
ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีปัญญาทราม
ปฏิปทาเป็นไปเพื่อมีปัญญามาก
ย่อมนำเข้าไปสู่ความเป็นคนมีปัญญามาก
_______
ดูกรมาณพ
สัตว์ทั้งหลาย
มีกรรมเป็น ของตน
เป็นทายาทแห่งกรรม
มีกรรมเป็นกำเนิด
มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์
มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีต ฯ
_______
[๕๙๗] เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสแล้วอย่างนี้
สุภมาณพ โตเทยยบุตรได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคดังนี้ว่า

แจ่มแจ้งแล้ว พระเจ้าข้า
แจ่มแจ้งแล้ว พระเจ้าข้า
พระโคดมผู้เจริญทรงประกาศธรรม
โดยปริยายมิใช่น้อย
เปรียบเหมือน หงายของที่คว่ำ
หรือเปิดของที่ปิด
หรือบอกทางแก่คนหลงทาง
หรือตามประทีปในที่มืด
ด้วยหวังว่าผู้มีตาดีจักเห็นรูปได้ฉะนั้น

ข้าพระองค์นี้ขอถึงพระโคดมผู้เจริญพระธรรม
และพระภิกษุสงฆ์ว่าเป็นสรณะ
ขอพระโคดมผู้เจริญ
จงทรงจำข้าพระองค์ว่าเป็นอุบาสก
ผู้ถึงสรณะตลอดชีวิต ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ฯ
จบ จูฬกัมมวิภังคสูตรที่ ๕

พระไตรปิฎก ภาษาไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๑๔
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖ มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์
หน้าที่ ๒๘๗/๔๑๓ ข้อที่ ๕๗๙-๕๘๑
************************************
อ่านพุทธวจน เพิ่มเติมได้จาก โปรแกรม E-Tipitaka
http://etipitaka.com/read?keywords=สุภมาณพ&language=thai&number=287&volume=14
************************************
ฟังพุทธวจนบรรยายได้ที่ www.watnapp.com
อัญเชิญภาพพระสูตรโดย Maki Pijika

 — กับ Maki Pijika, ตักสิลา ล่องไพร และ ฟ้า ฟ้า