สนทนาธรรมเช้าวันอาทิตย์ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2559

‪#‎ท้าวสักกะปลอมเป็นคนจนถวายทานแด่พระมหากัสสปะ‬
๗. มหากัสสปสูตร
[๗๙] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเวฬุวัน
กลันทกนิวาปสถาน ใกล้พระนครราชคฤห์ ก็สมัยนั้นแล 
ท่านพระมหากัสสปนั่งเข้าสมาธิ
อย่างใดอย่างหนึ่งอยู่ โดยบัลลังก์เดียว
ที่ถ้ำปิปผลิคูหา สิ้น ๗ วัน
ครั้นพอล่วง ๗ วันนั้นไปท่านพระมหากัสสปก็ออกจากสมาธินั้น
เมื่อท่านพระมหากัสสป ออกจากสมาธินั้นแล้ว
ได้มีความคิดว่า ถ้ากระไร เราพึงเข้าไปบิณฑบาตยัง
พระนครราชคฤห์เถิด ก็สมัยนั้นแล
เทวดาประมาณ ๕๐๐ ถึงความขวนขวาย
เพื่อจะให้ท่านพระมหากัสสปได้บิณฑบาต
ครั้งนั้นเป็นเวลาเช้า ท่านพระมหากัสสปห้ามเทวดาประมาณ ๕๐๐
เหล่านั้น แล้วนุ่งผ้าอันตรวาสก ถือบาตร
และจีวรเข้าไปบิณฑบาตยังพระนครราชคฤห์ ฯ
--
[๘๐] ก็สมัยนั้นแล ท้าวสักกะจอมเทพ
ทรงพระประสงค์จะถวาย
บิณฑบาตแก่ท่านพระมหากัสสป
จึงทรงนิรมิตเพศเป็นนายช่างหูกทอหูกอยู่
นางอสุรกัญญาชื่อว่าสุชาดากรอด้ายหลอดอยู่
ครั้งนั้นแล ท่านพระมหากัสสปเที่ยว
ไปบิณฑบาตในพระนครราชคฤห์ตามลำดับตรอก
เข้าไปถึงนิเวศน์ของท้าวสักกะจอมเทพ
ท้าวสักกะจอมเทพได้ทรงเห็นท่านพระมหากัสสปมาแต่ไกล
ครั้นแล้วเสด็จออกจากเรือนทรงต้อนรับ
ทรงรับบาตรจากมือ เสด็จเข้าไปสู่เรือน
ทรงคดข้าวออกจากหม้อใส่เต็มบาตร
แล้วทรงถวายแด่ท่านพระมหากัสสป บิณฑบาตนั้น
มีสูปะและพยัญชนะเป็นอันมาก
ครั้งนั้นแล ท่านพระมหากัสสปคิดว่า
สัตว์นี้
เป็นใครหนอแล มีอิทธานุภาพเห็นปานนี้
ครั้งนั้นแล ท่านพระมหากัสสป
มีความคิดว่าท้าวสักกะจอมเทพหรือหนอแล
ท่านพระมหากัสสปทราบดังนี้แล้ว
ได้กล่าวกะท้าวสักกะจอมเทพว่า
ดูกรท้าวโกสีย์ มหาบพิตรทำกรรมนี้แล้วแล
มหาบพิตรอย่าได้ทำกรรมเห็นปานนี้แม้อีก
ท้าวสักกะจอมเทพตรัสว่า ข้าแต่ท่าน
พระมหากัสสปผู้เจริญ แม้ข้าพเจ้าก็ต้องการบุญ
แม้ข้าพเจ้าก็พึงทำเพราะบุญ
ครั้งนั้นแล ท้าวสักกะจอมเทพทรงอภิวาทท่านพระมหากัสสป
ทรงทำประทักษิณแล้ว เหาะขึ้นสู่เวหาส
เปล่งอุทาน ๓ ครั้งในอากาศว่า
โอ ทานเป็นทานอย่างยิ่ง เราตั้งไว้ดีแล้วในพระกัสสป
โอ ทานเป็นทานอย่างยิ่ง เราตั้งไว้ดีแล้วในพระกัสสป
โอ ทานเป็นทานอย่างยิ่งเราตั้งไว้ดีแล้วในพระกัสสป ฯ
[๘๑] พระผู้มีพระภาคได้ทรงสดับอุทาน
ของท้าวสักกะจอมเทพเสด็จเหาะ
ขึ้นไปสู่เวหาสแล้ว ทรงเปล่งอุทานในอากาศ ๓ ครั้งว่า
โอ ทานเป็นทานอย่างยิ่ง เราตั้งไว้ดีแล้วในพระกัสสป
โอ ทานเป็นทานอย่างยิ่ง เราตั้งไว้ดีแล้วในพระกัสสป
โอ ทานเป็นทานอย่างยิ่งเราตั้งไว้ดีแล้วในพระกัสสป ฯ
ด้วยทิพโสตธาตุอันบริสุทธิ์ล่วงโสตของมนุษย์
ลำดับนั้นแลพระผู้มีพระภาคทราบเนื้อความนี้แล้ว
ได้ทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานั้นว่า
-
เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
ย่อมรักใคร่ต่อภิกษุผู้ถือการเที่ยว
บิณฑบาตเป็นวัตร
ผู้เลี้ยงตนมิใช่เลี้ยงคนอื่น
ผู้คงที่สงบแล้ว
มีสติทุกเมื่อ ฯ
-
จบสูตรที่ ๗
พระไตรปิฏก เล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ บรรทัดที่ ๒๓๐๗ - ๒๓๔๖. หน้าที่ ๑๐๐ - ๑๐๒

https://www.youtube.com/watch?v=gQcaV1uJR64&feature=share