พุทธวจน ละนันทิ มรรวิธีเดียวถึงนิพพาน และละความเพลินในนิพพานอีก

#พระอรหันต์ละความเพลินในนิพพาน

ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุนั้น ย่อมรู้ยิ่ง ซึ่งนิพพานโดยความเป็นนิพพาน

ครั้นรู้ยิ่ง ซึ่งนิพพานโดยความเป็นนิพพานแล้ว

ย่อม ไม่สำคัญมั่นหมาย ซึ่ง นิพพาน (นิพฺพานํ น มฺญติ) ;

ย่อม ไม่สำคัญมั่นหมาย ใน นิพพาน (นิพฺพานสฺมึ น มฺญติ) ;

ย่อม ไม่สำคัญมั่นหมาย โดยความเป็น นิพพาน (นิพฺพานโต น มฺญติ) ;

ย่อม ไม่สำคัญมั่นหมาย นิพพาน ว่าของเรา (นิพฺพานมฺเมติ น มฺญติ) ;

ย่อม ไม่เพลิดเพลินอย่างยิ่ง ซึ่งนิพพาน (นิพฺพานํ นาภินนฺทติ).

ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุใดเปน พระอรหันต มีอาสวะสิ้นแลว อยูจบพรหมจรรย ทํากิจที่ตองทําสําเร็จแลว มีภาระอันปลงลงแลว มีประโยชนของตนอันตามถึงแลว มีสังโยชนในภพ สิ้นไปรอบแลว เปนผูหลุดพนแลว เพราะรูโดยชอบ ;



ภิกษุนั้น ยอมรูยิ่งซึ่งนิพพานโดยความเปนนิพพาน; …

ขอนั้น เรากลาววาเพราะ นิพพานเป็นสิ่งที่เธอนั้นกําหนดรู้รอบแล้ว.



อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาคต้น หน้า ๖๔๖

(ภาษาไทย) มู. ม. ๑๒/๖/๔.

https://www.youtube.com/watch?v=TQxq9rS2Uq8