การละความโกรธของท้าวสักกะ วัตรบท๗ ความโกรธเป็นอาหารของคนลามก

การละความโกรธของท้าวสักกะ วัตรบท๗ ความโกรธเป็นอาหารของคนลามก(ภันเตตรี)

Cr. วัดนาป่าพง www.watnapp.com

ตัดจากคลิป พระอาจารย์คึกฤทธิ์-สนทนาธรรมวันเสาร์_2017-08-26

https://www.youtube.com/watch?v=ebU1TOGXzXs&t=35123s

คลิปเพจ

https://www.facebook.com/BuddhawajanaBn.312FantaChaleeporn/videos/1761183367524299/

คลิปยูทูปช่วงที่ตัด

https://www.youtube.com/watch?v=o47kOP5m9Z8

ดูกรภิกษุทั้งหลายท้าวสักกะจอมเทพ

เมื่อยังเป็นมนุษย์อยู่ในกาลก่อน ได้สมาทานวัตรบท ๗ ประการบริบูรณ์ เพราะเป็นผู้สมาทาน

วัตรบท ๗ ประการ จึงได้ถึงความเป็นท้าวสักกะวัตรบท ๗ ประการเป็นไฉน คือ เราพึงเลี้ยง

มารดาบิดาจนตลอดชีวิต ๑ เราพึงประพฤติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ในตระกูลจนตลอดชีวิต ๑ เราพึง

พูดวาจาอ่อนหวานตลอดชีวิต ๑ เราไม่พึงพูดวาจาส่อเสียดตลอดชีวิต ๑ เราพึงมีใจปราศจากความ

ตระหนี่อันเป็นมลทินอยู่ครองเรือน มีการบริจาคอันปล่อยแล้ว มีฝ่ามืออันชุ่มยินดีในการสละ

ควรแก่การขอ ยินดีในการแจกจ่ายทานตลอดชีวิต ๑ เราพึงพูดคำสัตย์ตลอดชีวิต ๑ เราไม่พึง

โกรธตลอดชีวิต ๑ ถ้าแม้ความโกรธพึงเกิดขึ้นแก่เรา เราพึงกำจัดมันเสียโดยฉับพลันทีเดียว ๑

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ท้าวสักกะจอมเทพ เมื่อยังเป็นมนุษย์อยู่ในกาลก่อน ได้สมาทานวัตรบท ๗

ประการนี้บริบูรณ์ เพราะเป็นผู้สมาทานวัตรบท ๗ ประการดังนี้ จึงได้ถึงความเป็นท้าวสักกะ ฯ

พระไตรปิฎก ไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๑๕

สุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค

หน้าที่ ๒๗๕ ข้อที่ ๙๐๕ - ๙๐๖