พระสารีบุตรโดนยักษ์ทุบศีรษะ (นั่งสมาธิที่หลบภัยจากมาร)

พระสารีบุตรโดนยักษ์ทุบศีรษะ (นั่งสมาธิที่หลบภัยจากมาร)
๔. ชุณหสูตร
[๙๓] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่
ณ พระวิหารเวฬุวันกลันทกนิวาปสถาน ใกล้กรุงราชคฤห์
ก็สมัยนั้นแล ท่านพระสารีบุตรและท่านพระมหาโมคคัลลานะ
อยู่ที่กโปตกันทราวิหาร
ก็สมัยนั้น ท่านพระสารีบุตรมีผมอันปลงแล้วใหม่ๆ
นั่งเข้าสมาธิอย่างหนึ่งอยู่กลางแจ้งในคืนเดือนหงาย ฯ
--
[๙๔] ก็สมัยนั้น ยักษ์สองสหายออกจากทิศอุดรไปยังทิศทักษิณ
ด้วยกรณียกิจบางอย่าง ได้เห็นท่านพระสารีบุตร
มีผมอันปลงแล้วใหม่ๆ นั่งอยู่กลางแจ้งในคืนเดือนหงาย
ครั้นแล้วยักษ์ตนหนึ่งได้กล่าวกะยักษ์ผู้เป็นสหายว่า ดูกรสหาย
เราจะประหารที่ศีรษะแห่งสมณะนี้
เมื่อยักษ์นั้นกล่าวอย่างนี้แล้ว
-
ยักษ์ผู้เป็นสหายได้กล่าวกะยักษ์นั้นว่า ดูกรสหาย อย่าเลย
ท่านอย่าประหารสมณะเลย
ดูกรสหาย สมณะนั้นมีคุณยิ่ง
มีฤทธิ์มาก
มีอานุภาพมาก แม้ครั้งที่ ๒ ...
-
แม้ครั้งที่ ๓ ยักษ์นั้นก็ได้กล่าวกะยักษ์ผู้เป็นสหายว่า ดูกรสหาย
เราจะประหารที่ศีรษะแห่งสมณะนี้
แม้ครั้งที่ ๓
ยักษ์ผู้เป็นสหายก็ได้กล่าวกะยักษ์นั้นว่า
ดูกรสหาย อย่าเลย
ท่านอย่าประหารสมณะเลย
ดูกรสหาย สมณะนั้นมีคุณยิ่ง
มีฤทธิ์มาก
มีอานุภาพมาก ลำดับนั้นแล
-
ยักษ์นั้นไม่เชื่อยักษ์ผู้เป็นสหาย
ได้ประหารที่ศีรษะแห่งท่านพระสารีบุตรเถระ
ยักษ์นั้นพึงยังพระยาช้างสูงตั้ง ๗ ศอกหรือ ๘ ศอก
ให้จมลงไปก็ได้
หรือพึงทำลายยอดภูเขาใหญ่ก็ได้
ด้วยการประหารนั้น
-
ก็แลยักษ์นั้นกล่าวว่า เราย่อมเร่าร้อน
แล้วได้ตกลงไปสู่นรกใหญ่ในที่นั้นเอง ฯ
-
[๙๕] ท่านพระมหาโมคคัลลานะ
ได้เห็นยักษ์นั้นประหารที่ศีรษะแห่งท่านพระสารีบุตร
ด้วยจักษุเพียงดังทิพย์อันบริสุทธิ์ล่วงจักษุของมนุษย์
แล้วเข้าไปหาท่านพระสารีบุตร
ครั้นแล้ว ได้ถามท่านพระสารีบุตรว่า ดูกรอาวุโส
ท่านพึงอดทนได้หรือ
พึงยังอัตภาพให้เป็นไปได้หรือ
ทุกข์อะไรๆ ไม่มีหรือ
-
ท่านพระสารีบุตรตอบว่า ดูกรอาวุโสโมคคัลลานะ
ผมพึงอดทนได้
พึงยังอัตภาพให้เป็นไปได้
แต่บนศีรษะของผมมีทุกข์หน่อยหนึ่ง ฯ
-
ม. ดูกรอาวุโสสารีบุตร น่าอัศจรรย์
ไม่เคยมีมาแล้วท่านพระสารีบุตรมีฤทธิ์มาก
มีอานุภาพมาก
ยักษ์ตนหนึ่งได้ประหารศีรษะของท่านในที่นี้
การประหารเป็นการประหารใหญ่เพียงนั้น
ยักษ์นั้นพึงยังพระยาช้างสูงตั้ง ๗ ศอก ๘ ศอกให้จมลงไปก็ได้
หรือพึงทำลายยอดภูเขาใหญ่ก็ได้
ด้วยการประหารนั้น
ก็แลท่านพระสารีบุตรได้กล่าวอย่างนี้ว่า
ดูกรอาวุโสโมคคัลลานะ
ผมพึงอดทนได้
พึงยังอัตภาพให้เป็นไปได้
แต่บนศีรษะของผมมีทุกข์หน่อยหนึ่ง ฯ
-
สา. ดูกรอาวุโสโมคคัลลานะ
น่าอัศจรรย์ ไม่เคยมีมาแล้ว
ท่านมหาโมคคัลลานะมีฤทธิ์มาก
มีอานุภาพมาก
ที่เห็นยักษ์
ส่วนผมไม่เห็นแม้ซึ่งปีศาจผู้เล่นฝุ่นในบัดนี้ ฯ
-
[๙๖] พระผู้มีพระภาคได้ทรงสดับการเจรจาปราศรัยเห็นปานนี้
แห่งท่านมหานาคทั้งสองนั้น
ด้วยโสตธาตุอันเป็นทิพย์อันบริสุทธิ์ล่วงโสตธาตุของมนุษย์
ครั้งนั้นแล
พระผู้มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนี้แล้ว
ได้ทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานี้ว่า
-
จิต
ของผู้ใดเปรียบด้วยภูเขาหิน
ตั้งมั่น
ไม่หวั่นไหว
ไม่กำหนัดในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด
ไม่โกรธเคืองในอารมณ์เป็นที่ทั้งแห่งการโกรธเคือง
จิตของผู้ใดอบรมแล้วอย่างนี้
ทุกข์จักถึงผู้นั้นแต่ที่ไหน ฯ
จบสูตรที่ ๔
-
https://www.youtube.com/watch?v=SoSBYX5XOKE&feature=share
พระไตรปิฎก ไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๒๕
สุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ขุททกปาฐ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต
หน้าที่ ๙๔ ข้อที่ ๙๓ - ๙๔
-
http://etipitaka.com/read/thai/25/94/…