#เสาหิน16ศอก
ผู้รู้อริยสัจเป็นหลักอยู่ในใจ
ย่อมไม่มีอาการสั่นสะเทือนเพราะถูกยกวาทะ
: ดุจเสาหิน
--
ภิกษุทั้งหลาย! ภิกษุรูปใด รู้อยู่ตามเป็นจริงว่า
"นี้เป็นทุกข์,
นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์,
นี้เป็นความดับไม่เหลือของทุกข์,
และนี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์."
ดังนี้นั้น.
แม้ว่าจะพึงมีบุคคลที่เป็นสมณะหรือพราหมณ์
ซึ่งเป็นผู้ต้องการจะโต้วาทะ
เที่ยวแสวงคู่โต้วาทะ
มาจากทิศตะวันออกหรือทิศตะวันตก ทิศเหนือ ทิศใต้ ก็ตาม
โดยประกาศว่า "เราจักยกวาทะของภิกษุรูปนั้นเสีย"
ดังนี้;
ข้อที่สมณะหรือพราหมณ์นั้น
จักทำภิกษุนั้นให้หวั่นไหว
สั่นสะเทือน หรือสั่นระรัวไป
โดยถูกธรรมนั้น
ไม่เป็นฐานะที่จะเป็นไปได้เลย.
ข้อนี้เป็นเพราะเหตุไรเล่า ?
เพราะเหตุที่อริยสัจสี่นั้น
เป็นธรรมที่ภิกษุนั้นเห็นแล้วด้วยดี.
ภิกษุทั้งหลาย! เปรียบเหมือนเสาหินยาว ๑๖ ศอก
ฝังอยู่ในดิน ๘ ศอก
โผล่ขึ้นพ้นดิน ๘ ศอก
แม้จะมีลมพายุฝนอย่างแรงกล้า
มาจากทิศตะวันออกหรือทิศตะวันตก ทิศเหนือ ทิศใต้ ก็ตาม
ไม่พึงทำเสาหินนั้นให้หวั่นไหว
สั่นสะเทือน หรือสั่นระรัวไปได้เลย.
ข้อนี้เป็นเพราะเหตุไรเล่า ?
เพราะส่วนที่ฝังนั้นลึก
และฝังเป็นอย่างดี;
ฉันใดก็ฉันนั้น.
ภิกษุทั้งหลาย!
เพราะเหตุนั้นในกรณีนี้พวกเธอ
พึงทำความเพียร เพื่อให้รู้ตามเป็นจริง ว่า
"นี้เป็นทุกข์,
นี้เป็นเหตุให้เกิดขึ้นแห่งทุกข์,
นี้เป็นความดับไม่เหลือแห่งทุกข์,
นี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์"
ดังนี้เถิด.
- มหาวาร. สํ. ๑๙/๕๕๕/๑๗๒๔
-
พระไตรปิฎก ไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๑๙
สุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค
หน้าที่ ๔๓๙ ข้อที่ ๑๗๒๓ - ๑๗๒๔
-
http://etipitaka.com/read/thai/19/439/?keywords=เสาหิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น