พระอาจารย์คึกฤทธิ์-สนทนาธรรมเช้าวันอังคาร_หลังฉัน_2015-05-19

สถานที่อันเป็นทิพย์

สถานที่ใดก็ตามที่บุคคลเข้าฌาน 1,2,3,4 ได้ สถานที่นั้นเป็นสถานที่อันเป็นทิพย์

ประมาณนาทีที่ 4.14 https://www.youtube.com/watch?v=NU706mky1NI&feature=share

ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ ๓ ชนิด

เหล่าไหน คือ

ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่เป็นของทิพย์ ๑

ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่เป็นของพรหม ๑

ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่เป็นของพระอริยเจ้า ๑

...............................................................................................

ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่เป็นของทิพย์ ๑

..................

วัจฉ. ข้าแต่ท่านพระโคดมผู้เจริญ

ก็ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่เป็นของทิพย์

ซึ่งทุกวันนี้ท่านพระโคดมได้ตามความปรารถนา

ได้โดยไม่ยาก ไม่ลำบาก เป็นไฉน ฯ

-

พ. ดูกรพราหมณ์ เราอาศัยบ้านหรือนิคมแห่งใดในโลกนี้อยู่

เวลาเช้าเรานุ่งแล้ว ถือบาตรและจีวร

เข้าไปบิณฑบาตยังบ้านหรือนิคมแห่งนั้นแหละ

เวลาหลังอาหารกลับจากบิณฑบาตแล้ว

เข้าไปยังชายป่า กวาดหญ้าหรือใบไม้ซึ่ง มีอยู่ ณ ที่นั้นเป็นกองแล้ว

นั่งคู่บัลลังก์ ตั้งกายตรง ดำรงสติไว้เฉพาะหน้า

เราสงัดจากกาม

สงัดจากอกุศลธรรม

เข้าปฐมฌาน มีวิตก วิจาร มีปีติ

และสุขเกิดแต่วิเวกอยู่

-

เข้าทุติยฌาน

มีความผ่องใสแห่งจิตในภายใน

เป็นธรรมเอกผุดขึ้น

ไม่มีวิตก ไม่มีวิจาร

เพราะวิตกวิจาร สงบไป

มีปีติและสุขเกิดแต่สมาธิอยู่

มีอุเบกขา

มีสติสัมปชัญญะ

เสวยสุขด้วยนามกาย

-

เพราะปีติสิ้นไป เข้าตติยฌาน

ที่พระอริยเจ้าทั้งหลายสรรเสริญว่า ผู้ได้ฌานนี้

เป็นผู้มีอุเบกขา มีสติ อยู่เป็นสุข

-

เข้าจตุตถฌาน

ไม่มีทุกข์ ไม่มีสุข

เพราะละสุขละทุกข์และดับโสมนัสโทมนัสก่อนๆ ได้

มีอุเบกขาเป็นเหตุให้สติบริสุทธิ์อยู่

-

ดูกรพราหมณ์

ถ้าเราผู้เป็นเช่นนี้

เดินจงกรมอยู่

ที่เดินจงกรมในสมัยนั้นของเรา ชื่อว่าเป็นทิพย์

ถ้าเราผู้เป็นเช่นนี้ยืนอยู่

ที่ยืนในสมัยนั้นของเรา ชื่อว่าเป็นทิพย์

ถ้าเรา ผู้เป็นเช่นนี้นั่งอยู่

ที่นั่งในสมัยนั้นของเรา ชื่อว่าเป็นทิพย์

ถ้าเราผู้เป็นเช่นนี้นอน อยู่

ที่นอนอันสูงใหญ่ในสมัยนั้นของเรา ชื่อว่าเป็นทิพย์

-

ดูกรพราหมณ์ ที่นั่ง ที่นอน อันสูงใหญ่อันเป็นของทิพย์นี้แล

ทุกวันนี้ เราได้ตามความปรารถนา

ได้โดย ไม่ยาก ไม่ลำบาก ฯ

.............................................................................

ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่เป็นของพรหม ๑

......................

วัจฉะ ส่วนที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่เป็นของพรหม

ซึ่งทุกวันนี้ท่านพระโคดมได้ตามความปรารถนา

ได้โดยไม่ยาก ไม่ลำบาก เป็นไฉน ฯ

-

พ. ดูกรพราหมณ์

เราอาศัยบ้านหรือนิคมแห่งใดในโลกนี้อยู่

เวลาเช้าเรานุ่งแล้ว ถือบาตรและจีวร

เข้าไปบิณฑบาตยังบ้านหรือนิคมแห่งนั้นแหละ

เวลาหลังอาหาร กลับจากบิณฑบาตแล้ว

เข้าไปยังชายป่า กวาดหญ้าหรือใบไม้ซึ่งมีอยู่ ณ ที่นั้น

เข้าเป็นกองแล้ว นั่งคู้บัลลังก์

ตั้งกายตรง ดำรงสติไว้เฉพาะหน้า

-

มีใจประกอบด้วย....เมตตา....

แผ่ไปตลอดทิศหนึ่งอยู่ ทิศที่ ๒

ทิศที่ ๓ ทิศที่ ๔ ก็เหมือนกัน ตามนัยนี้

ทั้งเบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องขวาง

แผ่ไปตลอดโลก ทั่วสัตว์ทุกเหล่า

ในที่ทุกสถาน ด้วยใจอันประกอบด้วยเมตตาอันไพบูลย์

ถึงความเป็นใหญ่ หาประมาณมิได้

ไม่มีเวร ไม่มีความเบียดเบียนอยู่

-

มีใจประกอบด้วย....กรุณา ...

มีใจประกอบด้วย....มุทิตา ...

มีใจประกอบด้วย....อุเบกขา...

แผ่ไปตลอดทิศหนึ่งอยู่ ทิศที่ ๒ ทิศที่ ๓ ทิศที่ ๔ ก็เหมือนกัน ตามนัยนี้

ทั้งเบื้องบนเบื้องล่าง เบื้องขวาง

แผ่ไปตลอดโลก ทั่วสัตว์ทุกเหล่า ในที่ทุกสถาน

ด้วยใจอันประกอบด้วย ......อุเบกขา....อันไพบูลย์

ถึงความเป็นใหญ่ หาประมาณมิได้

ไม่มีเวร ไม่มีความเบียดเบียนอยู่

-

ดูกรพราหมณ์

ถ้าเรานั้นเป็นผู้เช่นนี้เดินจงกรมอยู่

ที่เดินจงกรมในสมัยนั้นของเรา ชื่อว่า......เป็นของพรหม...

ถ้าเราผู้เป็นเช่นนี้

ยืนอยู่ ... นั่งอยู่ ... นอนอยู่ ที่นอน

อันสูงใหญ่ในสมัยนั้นของเรา ชื่อว่า....เป็นของพรหม....

-

ดูกรพราหมณ์ ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่เป็นของพรหมนี้แล

ทุกวันนี้เราได้ตามความปรารถนา

ได้โดยไม่ยาก ไม่ลำบาก ฯ

.....................................

ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่เป็นของพระอริยเจ้า ๑

...................

วัจฉ. .... ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ

ส่วนที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่เป็นของพระอริยเจ้า

ซึ่งทุกวันนี้ ท่านพระโคดมได้ตามความปรารถนา

ได้โดยไม่ยาก ไม่ลำบาก

เป็นไฉน ฯ

พ. ดูกรพราหมณ์ เราอาศัยบ้านหรือนิคมแห่งใดในโลกนี้อยู่

เวลาเช้านุ่งแล้ว ถือบาตรและจีวร

เข้าไปบิณฑบาตยังบ้านหรือนิคมแห่งนั้นแหละ

เวลาหลังอาหาร กลับจากบิณฑบาตแล้ว

เข้าไปยังชายป่า กวาดหญ้าหรือใบไม้ซึ่งมีอยู่ ณ ที่นั้น

รวมเข้าเป็นกองแล้ว นั่งคู้บัลลังก์ ตั้งกายตรง

ดำรงสติไว้เฉพาะหน้า เรารู้ชัดอย่างนี้ว่า

-

ราคะเราละได้ขาดแล้ว ถอนรากขึ้นแล้ว

ทำให้เป็นเหมือน ตาลยอดด้วน

ทำไม่ให้มี ไม่ให้เกิดขึ้นอีกต่อไปเป็นธรรมดา

-

โทสะ ... โมหะ เราละได้ขาดแล้ว ถอนรากขึ้นแล้ว

ทำให้เป็นเหมือนตาลยอดด้วน

ทำไม่ให้มี ไม่ให้เกิดขึ้นอีกต่อไปเป็นธรรมดา

-

ดูกรพราหมณ์

ถ้าเราผู้เป็นเช่นนี้

เดินจงกรมอยู่

ที่เดินจงกรมในสมัยนั้น ของเรา ชื่อว่า....เป็นของพระอริยะ...

ถ้าเราผู้เป็นเช่นนี้ยืนอยู่

นั่งอยู่ ... นอนอยู่ ที่นอนอันสูงใหญ่นั้น

สมัยนั้นของเรา ชื่อว่า...เป็นของพระอริยะ...

-

ดูกรพราหมณ์

ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่เป็นของพระอริยเจ้านี้แล

ทุกวันนี้เราได้ตามความปรารถนา

ได้โดยไม่ยาก ไม่ลำบาก ฯ

http://etipitaka.com/read…#