พระอาจารย์คึกฤทธิ์-สนทนาธรรมค่ำวันเสาร์_2015-05-23

(((พระสาคตเถระแสดงอิทธิปาฏิหาริย์)))

***************************************

ประมาณนาทีที่ 31.14 https://www.youtube.com/watch?v=UP3aUAMMsN8

    ก็สมัยนั้น ท่านพระสาคตะ

เป็นอุปัฏฐากของพระผู้มีพระภาค

จึงพวกเขาพากันเข้าไปหาท่านพระสาคตะ

แล้วได้กราบเรียนว่า ท่านขอรับ

ประชาชนชาวตำบลแปดหมื่นนี้

เข้ามาในที่นี้ เพื่อเฝ้าพระผู้มีพระภาค

ขอประทานโอกาสขอรับ

ขอพวกข้าพเจ้าพึงได้เฝ้าพระผู้มีพระภาค

--

ท่านพระสาคตะบอกว่า ถ้าเช่นนั้น

พวกท่านจงอยู่ ณ ที่นี้สักครู่หนึ่งก่อน

จนกว่าอาตมาจะกราบทูลพระผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ

ดังนี้

-

และเมื่อพวกเขากำลังเพ่งมองอยู่ข้างหน้า

ท่านพระสาคตะดำลงไปในแผ่นหิน

อัฒจันทร์ผุดขึ้นตรงพระพักตร์ของพระผู้มีพระภาค

แล้วได้กราบทูลคำนี้กะพระผู้มีพระภาคว่า พระพุทธเจ้าข้า

ประชาชนชาวตำบลแปดหมื่นนี้พากันเข้ามา ณ ที่นี้

เพื่อเฝ้าพระผู้มีพระภาค

พระผู้มีพระภาคย่อมทรงทราบกาลอันควรในบัดนี้

พระพุทธเจ้าข้า

-

พระผู้มีพระภาครับสั่งว่า ดูกรสาคตะ

ถ้ากระนั้นเธอจงปูลาดอาสนะ ณ ร่มเงาหลังวิหาร

ท่านพระสาคตะทูลสนองพระพุทธดำรัสว่า ทราบเกล้าฯ แล้ว

พระพุทธเจ้าข้า

-

แล้วถือตั่งดำลงไปตรงพระพักตร์ของพระผู้มีพระภาค

เมื่อประชาชนชาวตำบลแปดหมื่นนั้นกำลังเพ่งมองอยู่ตรงหน้า

จึงผุดขึ้นลากแผ่นหินอัฒจันทร์แล้วปูลาดอาสนะ

ในร่มเงาหลังพระวิหาร.

-

 เสด็จออกให้ประชาชนเข้าเฝ้า

    ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคเสด็จออกจากพระวิหาร

แล้วประทับนั่งเหนือพระพุทธอาสน์ ที่จัดไว้

ณ ร่มเงาหลังพระวิหาร

จึงประชาชนชาวตำบลแปดหมื่นนั้น

เข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาค แล้ว

ถวายบังคมนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง

-

และพวกเขาพากันสนใจแต่ท่านพระสาคตะเท่านั้น

หาได้สนใจต่อพระผู้มีพระภาค ไม่

-

ทันทีนั้น พระผู้มีพระภาค

ทรงทราบความปริวิตกแห่งใจของพวกเขา

ด้วยพระทัยแล้ว

-

จึงตรัสเรียกท่านพระสาคตะมารับสั่งว่า ดูกรสาคต

ถ้ากระนั้น เธอจงแสดงอิทธิปาฏิหาริย์

ซึ่งเป็นธรรมอันยวดยิ่งของมนุษย์

ให้ยิ่งขึ้นไปอีก

-

    ท่านพระสาคตะทูลรับสนองพระพุทธาณัติว่า อย่างนั้น

พระพุทธเจ้าข้า แล้วเหาะขึ้นสู่เวหาส

เดินบ้าง ยืนบ้าง นั่งบ้าง  สำเร็จการนอนบ้าง

บังหวนควันบ้าง โพลงไฟบ้าง หายตัวบ้าง ในอากาศกลางหาว

-

ครั้นแสดงอิทธิปฏิหาริย์อันเป็นธรรมยวดยิ่งของมนุษย์

-

หลายอย่างในอากาศกลางหาว แล้ว

ลงมาซบศีรษะลงที่พระยุคลบาทของพระผู้มีพระภาค

แล้วได้กราบทูล พระผู้มีพระภาคว่า พระพุทธเจ้าข้า

พระผู้มีพระภาคเป็นพระศาสดาของข้าพระพุทธเจ้า

ข้าพระพุทธเจ้าเป็นสาวกพระพุทธเจ้าข้า

พระผู้มีพระภาคเป็นพระศาสดาของข้าพระพุทธเจ้า

ข้าพระพุทธเจ้าเป็นสาวก ดังนี้

-

จึงประชาชนตำบลแปดหมื่นนั้นพูดสรรเสริญว่า

ชาวเราผู้เจริญอัศจรรย์นัก

ประหลาดแท้

เพียงแต่พระสาวกยังมีฤทธิ์มากถึงเพียงนี้

ยังมีอานุภาพมากถึงเพียงนี้

พระศาสดาต้องอัศจรรย์แน่

ดังนี้

-

แล้วพากันสนใจต่อพระผู้มีพระภาคเท่านั้น

หาสนใจต่อท่านพระสาคตะไม่

-

 ทรงแสดงอนุปุพพิกถาและจตุราริยสัจ

    ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาค

ทรงทราบความปริวิตกแห่งใจของพวกเขาด้วยพระทัย แล้ว

ทรงแสดง

-

อนุปุพพิกถา คือ ทรงประกาศ

ทานกถา

ศีลกถา

สัคคกถาโทษ

ความต่ำทราม ความเศร้าหมองของกามทั้งหลาย

และอานิสงส์ในความออกบรรพชา

-

เมื่อพระองค์ทรงทราบว่า

พวกเขามีจิตสงบ

มีจิตอ่อน

มีจิตปลอดจากนิวรณ์

มีจิตเบิกบาน

มีจิตผ่องใสแล้ว

-

จึงทรงประกาศพระธรรมเทศนา

ที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายทรงยกขึ้นแสดง

ด้วยพระองค์เอง คือ

-

ทุกข์

สมุทัย

นิโรธ

มรรค

-

ดวงตาเห็นธรรม ปราศจากธุลี

ปราศจากมลทิน ได้เกิดแก่พวกเขา ณ ที่นั่งนั้นเองว่า

-

***สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา***

***สิ่งนั้นทั้งหมดมีความดับเป็นธรรมดา***

-

 ดุจผ้าที่สะอาด

ปราศจากมลทินควรได้รับน้ำย้อมเป็นอย่างดี

ฉะนั้น

-

พวกเขาได้เห็นธรรมแล้ว

ได้บรรลุธรรมแล้ว

ได้รู้ธรรมแจ่มแจ้งแล้ว

มีธรรมอันหยั่งลงแล้ว

ข้ามความสงสัยได้แล้ว

ปราศจากถ้อยคำแสดงความสงสัย

ถึงความเป็นผู้แกล้วกล้า

ไม่ต้องเชื่อผู้อื่น

ในคำสอนของพระศาสดา

-

ได้กราบทูลคำนี้ต่อพระผู้มีพระภาคว่า

ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก พระพุทธเจ้าข้า

ภาษิตของพระองค์ไพเราะนัก พระพุทธเจ้าข้า

พระองค์ทรงประกาศธรรมโดยอเนกปริยาย

เปรียบเหมือนบุคคลหงายของที่คว่ำ

เปิดของที่ปิด

บอกทางแก่คนหลงทาง

หรือส่องประทีปในที่มืดด้วยตั้งใจว่า

คนมีจักษุจักเห็นรูป ดังนี้

-

ข้าพระพุทธเจ้าเหล่านี้

ขอถึงพระผู้มีพระภาค พระธรรม

และพระภิกษุสงฆ์ว่า เป็นสรณะ

ขอพระองค์จงทรงจำพวกข้าพระพุทธเจ้าว่า

เป็นอุบาสกผู้มอบชีวิตถึงสรณะ

จำเดิมแต่วันนี้เป็นต้นไป.

--

พระไตรปิฎก ไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๕

วินัยปิฎก มหาวรรค ภาค ๒

หน้าที่ ๒ ข้อที่ ๑

--

http://etipitaka.com/read/thai/5/2/?keywords=%E0%B8%94%E0%B8%B3%20%E0%B9%84%E0%B8%9B%20%E0%B8%AB%E0%B8%B4%E0%B8%99