ปัจฉิมวาจา

*** ปัจฉิมวาจา***
*******************
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัดนี้เราขอเตือนพวกเธอ
สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมเป็นธรรมดา
พวกเธอจงยัง ความไม่ประมาทให้ถึงพร้อม
ความปรินิพพานแห่งตถาคต จักมีในไม่ช้า
โดย ล่วงไปอีกสามเดือนแต่นี้ ตถาคตก็จักปรินิพพาน ฯ

พระผู้มีพระภาคผู้สุคตศาสดา ครั้นได้ตรัสไวยากรณภาษิตนี้แล้ว
จึงได้ ตรัสพระคาถา
ประพันธ์ต่อไปอีกว่า

[๑๐๘] คนเหล่าใด ทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่
ทั้งพาลทั้งบัณฑิต
ทั้งมั่งมี ทั้งขัดสน
ล้วนมีความตายเป็นเบื้องหน้า
ภาชนะดินที่นายช่าง
หม้อกระทำแล้ว ทั้งเล็กทั้งใหญ่
ทั้งสุกทั้งดิบ ทุกชนิด มีความแตกเป็นที่สุด ฉันใด

ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายก็ฉันนั้น ฯ
พระศาสดาได้ตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปอีกว่า

วัยของเรา แก่หง่อมแล้ว
ชีวิตของเราเป็นของน้อย
เราจักละ พวกเธอไป
เรากระทำที่พึ่งแก่ตนแล้ว

ดูกรภิกษุทั้งหลายพวกเธอจงเป็นผู้ไม่ประมาท
มีสติ มีศีล อันดีเถิด จงเป็นผู้ มีความดำริตั้งมั่นดีแล้ว
ตามรักษาจิตของตนเถิด
ผู้ใด จักเป็นผู้ ไม่ประมาท อยู่ในธรรมวินัยนี้
ผู้นั้นจักละชาติสงสาร แล้วกระทำที่สุด
แห่งทุกข์ได้ ดังนี้ ฯ

พระไตรปิฎก ภาษาไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๑๐
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒ ทีฆนิกาย มหาวรรค
หน้าที่ ๑๐๐/๒๖๑ ข้อที่ ๑๐๘-๑๐๙
***********************************
อ่านพุทธวจน เพิ่มเติมได้จาก โปรแกรม E-Tipitaka
http://etipitaka.com/read?keywords=แก่หง่อม&language=thai&number=100&volume=10
***********************************
ฟังพุทธวจนบรรยายได้ที่.. www.watnapp.com