************************
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้มืดมาแล้ว มีสว่างต่อไปเป็นอย่างไร
บุคคลบางคนในโลกนี้ เกิดมาในตระกูลต่ำ คือ
ตระกูลจัณฑาล ตระกูลช่างสานตระกูลนายพราน ตระกูลช่าง
เย็บหนัง หรือตระกูลคนเทหยากเยื่อ อันเป็นตระกูลเข็ญใจ
มีข้าว น้ำและโภชนะน้อย เป็นอยู่โดยฝืดเคือง
หาของบริโภคและผ้านุ่งห่มได้โดย
อนึ่ง เขามีผิวพรรณทราม
ไม่น่าดู
เป็นคนแคระ
มีโรคมาก
เป็นคนตาบอด
เป็นคนง่อย
เป็นคนกระจอก
หรือเป็นคนพิการไปแถบหนึ่ง
ไม่ได้ข้าว น้ำ ผ้านุ่งห่ม ยานพาหนะ
ระเบียบดอกไม้ ของหอมเครื่องลูบไล้
ที่นอนที่อยู่อาศัย และประทีป ตามสมควร
แต่เขาประพฤติสุจริต
ด้วยกาย
ด้วยวาจา
และด้วยใจ
ครั้นประพฤติสุจริต
ด้วยกาย
วาจา
ใจ
แล้วเมื่อตายไป
ย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์
บุคคลเป็นผู้มืดมาแล้ว มีสว่างต่อไปอย่างนี้แล ฯ
พระไตรปิฎก ภาษาไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๒๑
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๓ อังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต
หน้าที่ ๘๕/๒๔๐ ข้อที่ ๘๕ — กับ ฟ้า ฟ้า และ ตักสิลา ล่องไพร
***************************
ฟังพุทธวจน บรรยาย ได้ที่ www.watnapp.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น