วันอาทิตย์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

ปรามาส คำสอนพระพุทธเจ้า เที่ยงแท้ต่อนรก เหมือนถูกนำตัวมาฝังไว้


***ปรามาส..คำสอนพระพุทธเจ้า..
.....โดยไม่รู้ตัว...เที่ยงแท้..ต่อนรก..เหมือนถูก..นำตัวมาฝังไว้***
**************************************************************
*** FB เผยแผ่พุทธวจนล้วนๆ เท่านั้น..เพื่อยังมหาชนให้สละคืนทิฏฐิ**
***ศิษย์ตถาคต ไปช่วยกันกด like หน่อยค่ะ***
**************************************************************
เวสารัชชธรรม ๔
[๑๖๗] ดูกรสารีบุตร
ตถาคตประกอบด้วยเวสารัชชธรรม [ความแกล้วกล้า]
เหล่าใด จึงปฏิญาณฐานะของผู้องอาจ
บันลือสีหนาทในบริษัท
ยังพรหมจักรให้เป็นไป
เวสารัชชธรรม
ของตถาคตเหล่านี้มี ๔ ประการ
๔ ประการเป็นไฉน

ดูกรสารีบุตร เราไม่เห็นเหตุนี้ว่า
สมณะ พราหมณ์ เทวดา มาร พรหม หรือใครๆ ในโลก
ที่จักทักท้วงเราโดยสหธรรมในข้อว่า
ท่านปฏิญาณตนว่าเป็นพระสัมมาสัมพุทธะ
ธรรมเหล่านี้ท่านยังไม่ได้ตรัสรู้แล้ว
ดังนี้ ดูกรสารีบุตร เมื่อไม่เห็นเหตุนี้
เราก็เป็นผู้ถึงความปลอดภัย
ถึงความไม่มีภัย
ถึงความเป็นผู้แกล้วกล้าอยู

ดูกรสารีบุตร เราไม่เห็นเหตุนี้ว่า
สมณะ พราหมณ์ เทวดา มาร พรหม หรือใครๆ ในโลก
ที่จักทักท้วงเราโดยสหธรรมในข้อว่า
ท่านปฏิญาณตนว่าเป็นพระขีณาสพ
อาสวะเหล่านี้ของท่านยังไม่สิ้นไปแล้ว
ดังนี้ ดูกรสารีบุตร เมื่อไม่เห็นเหตุนี้
เราก็เป็นผู้ถึงความปลอดภัย
ถึงความไม่มีภัย ถึงความเป็นผู้แกล้วกล้าอยู

ดูกรสารีบุตร เราไม่เห็นเหตุนี้ว่า
สมณะ พราหมณ์ เทวดา มาร พรหม หรือใครๆ ในโลก
ที่จักทักท้วงเราโดยสหธรรม
ในข้อว่า ท่านกล่าวธรรมเหล่าใด
ว่าทำอันตราย
ธรรมเหล่านั้นไม่อาจทำอันตรายแก่ผู้ซ่องเสพได้จริง
ดังนี้ ดูกรสารีบุตร เมื่อไม่เห็นเหตุนี้

เราก็เป็นผู้ถึงความปลอดภัย
ถึงความไม่มีภัย
ถึงความเป็นผู้แกล้วกล้าอยู

ดูกรสารีบุตร เราไม่เห็นเหตุนี้ว่า
สมณะ พราหมณ์ เทวดา มาร พรหม หรือใครๆ ในโลก
ที่จักทักท้วงเราโดยสหธรรม
ในข้อว่า ท่านแสดงธรรมเพื่อประโยชน์อย่างใด
ประโยชน์อย่างนั้นไม่เป็นทางสิ้นทุกข์
โดยชอบแห่งคนผู้ทำตาม

ดังนี้ ดูกรสารีบุตร เมื่อไม่เห็นเหตุนี้
เราก็เป็นผู้ถึงความปลอดภัย
ถึงความไม่มีภัย
ถึงความเป็นผู้แกล้วกล้าอยู

ดูกรสารีบุตร ตถาคตประกอบด้วยเวสารัชชธรร
เหล่าใด จึงปฏิญาณฐานะของผู้องอาจ
บันลือสีหนาทในบริษัท
ยังพรหมจักรให้เป็นไป
เวสารัชชธรรมของตถาคต ๔ ประการเหล่านี้แล

ดูกรสารีบุตร ผู้ใดแล
พึงว่าซึ่งเราผู้รู้อยู่อย่างนี้
ผู้เห็นอยู่อย่างนี้
ว่า ธรรมอันยิ่งของมนุษย์
ที่เป็นญาณทัสสนะอันวิเศษพอแก่ความเป็นอริยะ
ของพระสมณโคดมไม่มี
พระสมณโคดม
ทรงแสดงธรรมที่ประมวลด้วยความตรึก
ที่ไตร่ตรองด้วยการค้นคิด
แจ่มแจ้งได้เอง

ดูกรสารีบุตร
ผู้นั้นไม่ละวาจานั้นเสีย
ไม่ละความคิดนั้นเสีย
ไม่สละคืนทิฏฐินั้นเสีย
ก็เที่ยงแท้ที่จะตกนรกดังถูกนำมาฝังไว้

ดูกรสารีบุตร
เปรียบเหมือนภิกษุถึงพร้อมด้วยศีล
ถึงพร้อมด้วยสมาธิ
ถึงพร้อมด้วยปัญญา
พึงกระหยิ่มอรหัตผลในปัจจุบันทีเดียว
ฉันใด ดูกรสารีบุตร เรากล่าวข้ออุปไมยนี้
ก็ฉันนั้น

****ผู้นั้นไม่ละวาจานั้นเสีย
****ไม่ละความคิดนั้นเสีย
****ไม่สละคืนทิฏฐินั้นเสีย

****ก็เที่ยงแท้ที่จะตกนรก
****ดังถูกนำมาฝังไว้.
***************
พระไตรปิฎก ภาษาไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๑๒
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๔ มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์
หน้าที่ ๙๙/๔๓๐ ข้อที่ ๑๖๗
http://etipitaka.com/read?keywords=ธรรมของตถาคต&language=thai&number=100&volume=12#
 — กับ Maki Pijikaตักสิลา ล่องไพรฟ้า ฟ้า และ Suwan Kowsakul

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น