***ภิกษุ..ชื่อว่า..เป็นผู้ อยู่ในธรรม...***
************************** ******
ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเล่าเรียนธรรม คือ
สุตตะ ... เวทัลละ
เธอย่อมทราบชัด
เนื้อความของธรรมนั้น
ที่ยิ่งขึ้นไปด้วยปัญญา
ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธ รรมอย่างนี้แล
ดูกรภิกษุ ฯลฯ
นี้เป็นอนุสาสนีของเราเพื่อ เธอทั้งหลาย ฯ
************************** *****
๓. ธรรมวิหาริกสูตรที่ ๑
[๗๓] ครั้งนั้นแล ภิกษุรูปหนึ่ง เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึ งที่ประทับ
ถวายบังคมแล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง
ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มี พระภาคว่าข้าแต่พระองค์ผู้เ จริญ
ที่เรียกว่าผู้อยู่ในธรรมๆ ดังนี้
ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธ รรมด้วยเหตุเพียงเท่าไรหนอ ฯ
***เป็นผู้มากด้วยการเรียน ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร ม ฯ***
************************** ******************
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรภิกษุ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ย่อมเรียนธรรมคือ
สุตตะ
เคยยะ
เวยยากรณะ
คาถา
อุทาน
อิติวุตตกะ
ชาดก
อัพภูตธรรมเวทัลละ
เธอย่อมปล่อยให้วันคืนล่วงไ ป
ละการหลีกออกเร้นอยู่
ไม่ประกอบความสงบใจในภายใน
เพราะการเรียนธรรมนั้น
ภิกษุนี้เรียกว่า
เป็นผู้มากด้วยการเรียน ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร ม ฯ
***ผู้มากด้วยการแสดงธรรม ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร ม ฯ***
************************** **********
อีกประการหนึ่ง
ภิกษุย่อมแสดงธรรมตามที่ได้ สดับมาแล้ว
ตามที่ได้เรียนมาแล้วแก่ผู้ อื่นโดยพิสดาร
เธอย่อมปล่อยให้วันคืนล่วงไ ป
ละการหลีกออกเร้นอยู่
ไม่ประกอบความสงบใจในภายใน
เพราะการแสดงธรรมนั้น
ภิกษุนี้เรียกว่าเป็นผู้มาก ด้วยการแสดงธรรม
ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร ม ฯ
*** เป็นผู้มากด้วยการสาธยาย ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร ม ฯ***
**************************
อีกประการหนึ่ง
ภิกษุย่อมกระทำการสาธยายธรร มตามที่ได้สดับมาแล้ว
ตามที่ได้เรียนมาแล้ว โดยพิสดาร
เธอย่อมปล่อยให้วันคืนล่วงไ ป
ละการหลีกออกเร้นอยู่
ไม่ประกอบความสงบใจในภายใน
เพราะการสาธยายธรรมนั้น
ภิกษุนี้เรียกว่า
เป็นผู้มากด้วยการสาธยาย ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร ม ฯ
*** เป็นผู้มากด้วยการตรึกธรรม ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร ม ***
******************
อีกประการหนึ่ง
ภิกษุย่อมตรึกตาม ตรองตาม เพ่งตามด้วยใจ ซึ่งธรรม
ตามที่ได้สดับมาแล้ว
ตามที่ได้เรียนมาแล้ว
เธอย่อมปล่อยให้วันคืนล่วงไ ป
ละการหลีกออกเร้นอยู่
ไม่ประกอบความสงบใจในภายใน
เพราะการตรึกตามธรรมนั้น
ภิกษุนี้เรียกว่า
เป็นผู้มากด้วยการตรึกธรรม ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร ม
***ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้อยู่ ในธรรม ***
**************************
ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเล่าเรียนธรรม คือ
สุตตะ
เคยยะ
เวยยากรณะ
คาถาอุทาน
อิติวุตตกะ
ชาดก
อัพภูตธรรม
เวทัลละ
เธอย่อมไม่ปล่อยให้วันคืนล่ วงไป
ไม่ละการหลีกออกเร้นอยู่
ประกอบความสงบใจในภายใน
เพราะการเล่าเรียนธรรมนั้น
ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธ รรมอย่างนี้แล
ดูกรภิกษุ
เราแสดงภิกษุผู้มากด้วยการเ ล่าเรียนธรรม
แสดงภิกษุผู้มากด้วยการแสดง ธรรม
แสดงภิกษุผู้มากด้วยการสาธย ายธรรม
แสดงภิกษุผู้มากด้วยการตรึก ธรรม
แสดงภิกษุผู้อยู่ในธรรม
ด้วยประการฉะนี้
ดูกรภิกษุ กิจใดอันศาสดา
ผู้หวังประโยชน์เกื้อกูลอนุ เคราะห์
อาศัยความเอ็นดู
พึงกระทำแก่สาวกทั้งหลาย
กิจนั้นเราได้ทำแก่เธอทั้งห ลายแล้ว
ดูกรภิกษุ นั่นโคนต้นไม้
นั่นเรือนว่าง
เธอจงเพ่งฌาน
อย่าประมาท
อย่าเป็นผู้มีความเดือดร้อน ในภายหลัง
นี้เป็นอนุสาสนีของเราเพื่อ เธอทั้งหลาย ฯ
จบสูตรที่ ๓
๔. ธรรมวิหาริกสูตรที่ ๒
[๗๔] ครั้งนั้น ภิกษุรูปหนึ่ง
เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึ งที่ประทับ
ถวายบังคมแล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง
ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มี พระภาคว่าข้าแต่พระองค์ผู้เ จริญ
ที่เรียกว่าผู้อยู่ในธรรมๆ ดังนี้
ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธ รรมด้วยเหตุเพียงเท่าไรหนอ ฯ
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรภิกษุ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ย่อมเรียนธรรม คือ
สุตตะ
... เวทัลละ
เธอย่อมไม่ทราบเนื้อความของ ธรรมนั้นที่ยิ่งขึ้นไปด้วยป ัญญา
ภิกษุนี้เรียกว่า
เป็นผู้มากด้วยการเรียน
ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร ม ฯลฯ
ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเล่าเรียนธรรม คือ
สุตตะ ... เวทัลละ
เธอย่อมทราบชัด
เนื้อความของธรรมนั้น
ที่ยิ่งขึ้นไปด้วยปัญญา
ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธ รรมอย่างนี้แล
ดูกรภิกษุ ฯลฯ
นี้เป็นอนุสาสนีของเราเพื่อ เธอทั้งหลาย ฯ
จบสูตรที่ ๔
พระไตรปิฎก ภาษาไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๒๒
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔ อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต
หน้าที่ ๗๘/๔๐๗ ข้อที่ ๗๓
************************** **********
อ่านพุทธวจนเพิ่มเติมได้จาก โปรแกรม E-Tipitaka
http://etipitaka.com/ read?keywords=เวทัลละ&langu age=thai&number=78&volume= 22
************************** *********
ฟังพุทธวน บรรยาย ได้ที่ www.watnapp.com
อัญเชิญภาพพระสูตรโดย Maki Pijika
— กับ ตักสิลา ล่องไพร, ฟ้า ฟ้า และ Maki Pijika
**************************
ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเล่าเรียนธรรม คือ
สุตตะ ... เวทัลละ
เธอย่อมทราบชัด
เนื้อความของธรรมนั้น
ที่ยิ่งขึ้นไปด้วยปัญญา
ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธ
ดูกรภิกษุ ฯลฯ
นี้เป็นอนุสาสนีของเราเพื่อ
**************************
๓. ธรรมวิหาริกสูตรที่ ๑
[๗๓] ครั้งนั้นแล ภิกษุรูปหนึ่ง เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึ
ถวายบังคมแล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง
ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มี
ที่เรียกว่าผู้อยู่ในธรรมๆ ดังนี้
ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธ
***เป็นผู้มากด้วยการเรียน ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร
**************************
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรภิกษุ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ย่อมเรียนธรรมคือ
สุตตะ
เคยยะ
เวยยากรณะ
คาถา
อุทาน
อิติวุตตกะ
ชาดก
อัพภูตธรรมเวทัลละ
เธอย่อมปล่อยให้วันคืนล่วงไ
ละการหลีกออกเร้นอยู่
ไม่ประกอบความสงบใจในภายใน
เพราะการเรียนธรรมนั้น
ภิกษุนี้เรียกว่า
เป็นผู้มากด้วยการเรียน ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร
***ผู้มากด้วยการแสดงธรรม ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร
**************************
อีกประการหนึ่ง
ภิกษุย่อมแสดงธรรมตามที่ได้
ตามที่ได้เรียนมาแล้วแก่ผู้
เธอย่อมปล่อยให้วันคืนล่วงไ
ละการหลีกออกเร้นอยู่
ไม่ประกอบความสงบใจในภายใน
เพราะการแสดงธรรมนั้น
ภิกษุนี้เรียกว่าเป็นผู้มาก
ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร
*** เป็นผู้มากด้วยการสาธยาย ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร
**************************
อีกประการหนึ่ง
ภิกษุย่อมกระทำการสาธยายธรร
ตามที่ได้เรียนมาแล้ว โดยพิสดาร
เธอย่อมปล่อยให้วันคืนล่วงไ
ละการหลีกออกเร้นอยู่
ไม่ประกอบความสงบใจในภายใน
เพราะการสาธยายธรรมนั้น
ภิกษุนี้เรียกว่า
เป็นผู้มากด้วยการสาธยาย ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร
*** เป็นผู้มากด้วยการตรึกธรรม ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร
******************
อีกประการหนึ่ง
ภิกษุย่อมตรึกตาม ตรองตาม เพ่งตามด้วยใจ ซึ่งธรรม
ตามที่ได้สดับมาแล้ว
ตามที่ได้เรียนมาแล้ว
เธอย่อมปล่อยให้วันคืนล่วงไ
ละการหลีกออกเร้นอยู่
ไม่ประกอบความสงบใจในภายใน
เพราะการตรึกตามธรรมนั้น
ภิกษุนี้เรียกว่า
เป็นผู้มากด้วยการตรึกธรรม ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร
***ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้อยู่
**************************
ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเล่าเรียนธรรม คือ
สุตตะ
เคยยะ
เวยยากรณะ
คาถาอุทาน
อิติวุตตกะ
ชาดก
อัพภูตธรรม
เวทัลละ
เธอย่อมไม่ปล่อยให้วันคืนล่
ไม่ละการหลีกออกเร้นอยู่
ประกอบความสงบใจในภายใน
เพราะการเล่าเรียนธรรมนั้น
ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธ
ดูกรภิกษุ
เราแสดงภิกษุผู้มากด้วยการเ
แสดงภิกษุผู้มากด้วยการแสดง
แสดงภิกษุผู้มากด้วยการสาธย
แสดงภิกษุผู้มากด้วยการตรึก
แสดงภิกษุผู้อยู่ในธรรม
ด้วยประการฉะนี้
ดูกรภิกษุ กิจใดอันศาสดา
ผู้หวังประโยชน์เกื้อกูลอนุ
อาศัยความเอ็นดู
พึงกระทำแก่สาวกทั้งหลาย
กิจนั้นเราได้ทำแก่เธอทั้งห
ดูกรภิกษุ นั่นโคนต้นไม้
นั่นเรือนว่าง
เธอจงเพ่งฌาน
อย่าประมาท
อย่าเป็นผู้มีความเดือดร้อน
นี้เป็นอนุสาสนีของเราเพื่อ
จบสูตรที่ ๓
๔. ธรรมวิหาริกสูตรที่ ๒
[๗๔] ครั้งนั้น ภิกษุรูปหนึ่ง
เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึ
ถวายบังคมแล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง
ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มี
ที่เรียกว่าผู้อยู่ในธรรมๆ ดังนี้
ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธ
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรภิกษุ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ย่อมเรียนธรรม คือ
สุตตะ
... เวทัลละ
เธอย่อมไม่ทราบเนื้อความของ
ภิกษุนี้เรียกว่า
เป็นผู้มากด้วยการเรียน
ไม่ชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธรร
ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเล่าเรียนธรรม คือ
สุตตะ ... เวทัลละ
เธอย่อมทราบชัด
เนื้อความของธรรมนั้น
ที่ยิ่งขึ้นไปด้วยปัญญา
ภิกษุชื่อว่าเป็นผู้อยู่ในธ
ดูกรภิกษุ ฯลฯ
นี้เป็นอนุสาสนีของเราเพื่อ
จบสูตรที่ ๔
พระไตรปิฎก ภาษาไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๒๒
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔ อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต
หน้าที่ ๗๘/๔๐๗ ข้อที่ ๗๓
**************************
อ่านพุทธวจนเพิ่มเติมได้จาก
http://etipitaka.com/
**************************
ฟังพุทธวน บรรยาย ได้ที่ www.watnapp.com
อัญเชิญภาพพระสูตรโดย Maki Pijika
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น